Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ: Ελληνική Παγκοσμιοποιητική «Δημοκρατία»
Ανακοίνωση του Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ) Ελληνική Παγκοσμιοποιητική «Δημοκρατία» Η ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ είναι μια μεγάλη νίκη της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε), η οποία χρησιμοποίησε κάθε μέσον για την εκλογή του (πιθανότατα και εκτεταμένη νοθεία) αλλά και το πραξικόπημα-οπερέτα[1], και σηματοδοτεί την ακόμα μεγαλύτερη αντεπίθεσή της[2] εναντίον των λαών σε όλον τον πλανήτη. Ο στόχος της είναι τώρα να συντρίψει τα κινήματα για την εθνική κυριαρχία, παρόλη την τελική επίτευξη του ιστορικού Brexit των Βρετανών.[3] Ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση, με πρόσχημα το «αντιδημοκρατικό κίνημα του Τραμπ» (!), στοχεύει να θεσμοθετήσει άμεσα τη λογοκρισία του Διαδικτύου και των Κοινωνικών Μέσων για την «προστασία της Δημοκρατίας», δηλαδή της παγκόσμιας ολιγαρχίας της Υπερεθνικής Ελίτ, που ανατέλλει (βλ. αποκαλυπτικό ρεπορτάζ στους Times με τον τίτλο «Χαλιναγωγήστε τα κοινωνικά μίντια για να προασπίσετε τη δημοκρατία από το μίσος, εντέλλεται η ΕΕ», 20/1/2021).[4] Η Υ/Ε, μέσω των εκπροσώπων της, δεν κρύβει τα λόγια της και αναθαρρημένη από την ανάδειξη του εκλεκτού της Τζο Μπάιντεν και της Δημοκρατικής «αριστερής» αλητείας από πίσω του, που έχει διαπρέψει σε όλους σχεδόν τους εγκληματικούς πολέμους της Υ/Ε, επιτίθεται ευθέως και με σφοδρότητα κατά των κινημάτων εθνικής κυριαρχίας και των χωρών εκείνων που δεν είναι ενταγμένες ολοκληρωτικά στη Νέα Διεθνή Τάξη της Παγκοσμιοποίησης. Στην πατρίδα μας, η Αμερικάνικη Πρεσβεία διάλεξε ως τόπο για την εκδήλωση που διοργάνωσε την Αρχαία Αγορά, με αφορμή την ορκωμοσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ, στο πλαίσιο της καμπάνιας με το όνομα «ΗΠΑ και Ελλάδα: Γιορτάζοντας 200 χρόνια φιλίας» (προσπαθώντας, δηλαδή, με το σύνθημα αυτό–διά της μεθόδου της «προσκολλήσεως»–να δημιουργήσουν και εντυπώσεις για τον απελευθερωτικό αγώνα που ξεκίνησε το 1821, παρόλο βέβαια που οι Αμερικανοί δεν είχαν –ευτυχώς!– καμιά σχέση με αυτόν!). Ο Aμερικανός πρέσβης Πάιατ (γνωστός από τον βρόμικο ρόλο που έπαιξε στο δυτικό πραξικόπημα κατά του νόμιμου Προέδρου της Ουκρανίας) δεν έχασε την ευκαιρία σε αυτή τη «γιορτή της Δημοκρατίας» με τον έντονο συμβολισμό (που φυσικά παραπέμπει στην αρχαία Άμεση Δημοκρατία που καμιά σχέση δεν έχει βέβαια με την σημερινή Αντιπροσωπευτική «Δημοκρατία»[5]), έχοντας δίπλα του την πρώτη πολίτη της χώρας, να χωρίσει τον κόσμο στα δύο: στους καλούς και στους κακούς. Με ψυχροπολεμική λογική και κριτήρια. Εισπράττοντας, φυσικά, τη σιωπηρή συγκατάνευση της Πρόεδρου της Δημοκρατίας, η οποία βέβαια ακολούθησε απλώς το παράδειγμα των διορισμένων από το κατεστημένο προκατόχων της!: «Η νέα κυβέρνηση [των ΗΠΑ] θα αντιμετωπίσει τον κόσμο όχι όπως ήταν, αλλά όπως είναι σήμερα. Έναν κόσμο ανερχόμενου εθνικισμού, υποχώρησης της Δημοκρατίας, εντεινόμενου ανταγωνισμού με την Κίνα, τη Ρωσία και άλλα αυταρχικά κράτη, αυξανόμενες απειλές σε ένα σταθερό και ανοικτό διεθνές σύστημα, και μια τεχνολογική επανάσταση που αναδιαμορφώνει κάθε πλευρά της ζωής μας, ειδικά στον κυβερνοχώρο», διευκρίνισε, προσθέτοντας (προεξοφλώντας και υπαγορεύοντας, συγχρόνως): «Στην Ελλάδα θα αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις ως φίλοι και σύμμαχοι, συνεργαζόμενοι στενότερα μαζί από ποτέ στο παρελθόν». Με άλλα λόγια, με την Ελλάδα σήμερα διαλυμένη οικονομικά[6] μέσα στην ΕΕ και πολιτικοστρατιωτικά απόλυτα εξαρτημένη από τις ΗΠΑ και την ΕΕ (δηλαδή τις χώρες όπου εδρεύουν τα κυριότερα μέλη της Υπερεθνικής Ελίτ), να ικετεύει τις δυτικές ελίτ μήπως περισώσει ό,τι μπορεί από τις ορεκτικές διαθέσεις της Τουρκικής ελίτ… Άλλωστε η Πρόεδρος της «Δημοκρατίας» μας η κ. Σακελλαροπούλου, ως πιστό πιόνι της Υ/Ε, όπως αναδείξαμε από την αρχή της εκλογής της,[7] βγήκε επίσης, ανήμερα του ιστορικού Μπρέξιτ, σε πρωτοχρονιάτικο μήνυμά της[8] να επιτεθεί στην «εθνική και λαϊκή κυριαρχία», γιατί μπορεί να καταντά «αντιδημοκρατική» όταν επικρατούν οι «λαϊκιστές» και παίρνουν «ρατσιστικές» αποφάσεις κ.λπ., οπότε βέβαια πρέπει το «κράτος δικαίου» (της Υ/Ε και της ΕΕ δηλαδή) «να βάλει όρια» (!) στα θέματα μετανάστευσης κ.λπ. Ο σκοπός της προφανώς ήταν να κάνει έμμεση επίθεση στα καθεστώτα της Ουγγαρίας, της Πολωνίας κ.λπ. (και φυσικά και της Βρετανίας) που διαφωνούν βέβαια με τις αποφάσεις...